Bu ülkede olan bitenlere artık şaşırmıyorum!
Paralel yapılanmalara, ses kayıtlarına, iktidar kavgalarına, resmi kurumlardaki saçmalıklara, adalet arayışındaki hukuksuzluklara, eğitim sistemine, sağlık hizmetlerine, bankacılık sektörüne, trafik keşmekeşine, market raflarındaki tutarsız fiyatlandırmalara, benzin zamlarına, çarpık yapılaşmaya, varoşlara, Akaretlere, devlet hastanelerine, özel hastanelere, devlet okullarına, özel okullara, milletin birbirine kazık atmasına, Küfür ve saygısızlıklara, zorbalığa, Öss-ygs sınavlarına, adam kayırmacalara, 15. kattan halı çırpanlara, küvetinde köyden getirdiği döşeğinin yününü yıkayanlara, İstanbul’un sahilinde çizgili pijama atlet yayılan bıyıklı adamlara, 21. yüzyılda halen bulaşık suyunu pencereden dökenlere, törelere, çocuk gelinlere, kocaların karılarını öldürmelerine, mecliste milletvekillerinin attığı uçan tekmelere, Mhp’ye oy veren Çerkeslere, Atatürk’e tapanlara, Hoca efendiye köle olanlara, Marx’ın yasını tutanlara, halen Demirel fötrü takanlara, sağcısına- solcusuna, entelektüeline – yazarına – gazetecisine – iş adamına, kentlisine – köylüsüne, ülkeyi terk etme hayali kuranlara ve bilumum vesaireye artık şaşırmıyorum. Mantık yürütmüyorum. Sosyolojik-psikolojik analiz yapmıyorum.
Öylece izliyorum. Kanıksadım. Alıştım. Herkesi ve her şeyi olduğu gibi kabul ettim. Onlardan biri oldum.
Birbirine kazık atarak yaşayan insanların dolup taştığı bu ülkede kötü olan her şeyin “normal” karşılanmasını da gayet “normal” buluyorum.
Eksik yerleri siz tamamlayın. Ben kitap okuyacağım…
Onlardan biri olan, olanları kanıksayan bunları yazmaz, belli ki rahatsızlık var. Elinize, yüreğinize sağlık.
Dursun bey ironiyi seviyorum:))) Selamlar
Yazının bazı bölümleri bana “halk plajları işgal etti, vatandaş denize giremiyor” elitizmini hatırlattı. Onları kanıksayıp kabul etmemişsiniz bence, onlara tepeden bakan bir yerli oryantalizm ve rahatsızlık var ifadelerinizde. Bekir Çoşkun yada Yılmaz Özdil’den sıkça duyduğumuz repliklerin biraz kibarı olmuş. Neyse ki göbeğini kaşıyan adamdan bahsetmemişsiniz. Bağdat Caddesi’nden yazılmış bir yazı imajı var, bu uslupta.
Sizi de “normal” karşılıyorum Ayşe Hanım :)
Ah sigoş bir bakanlar var birde görenler bazen bakanlara takılıyorum. bahar geldi çiçekler açtı kuşlarda ne güzel ötüyor diyorlar dinlerken inanası geliyor insanın . Birde görenler var ki onların yanında şamar yemiş gibi kendine geliyorsum idamlar, savaşta ölen çocuklar, çocuk tecavüzcüleri yokluk sefalet ah ah bende gidiyorum kitap okumaya :) her şeyin farkındayım diyebilmek için ..
Suzancığım insan “kendini” yendiği zaman, keskin köşelerini törpülediği zaman “görmeyi” de öğrenecektir. Sevgiler :))