Kürtler; 4 ülkede 40 milyon nüfuslarıyla bu gün, nasıl oldu da bir bağımsız ülke sahibi olamadılar anlaşılır gibi değil. Tarih fırsat vermedi demek.

Beceremediler.

Ta ki, ikinci körfez savaşına kadar.

Saddam devrildi, Irakta Şiiler ile Sünniler birbirlerini imhaya girişti, bu kötüydü ama ortaya bir federal Kürt devleti çıktı. Biz beyaz Türkler ‘Kuzey Irak’diyoruz, onlar Kürdistan. Şimdi sıra Suriye Kürdistanı’nda. Amerika ve Rusya anlaşmış, ateşkes sürmez ise ikinci ajanda; Suriye’nin üçe bölünmesi. İşid ülkesi, Esed ülkesi ve PYD ülkesi.

Bölünür mü bilemem ama bir daha bir arada yaşamaları da epeyce zor.

İçinde Putin’in olduğu bir ateşkese zerre inanmam. Obama gitmeden de Amerika’nın bir inisiyatifkullanması beklenemez. O zaman gidişat ona doğru.

PYD bu gün Amerika’dan aldığı destek sayesindePKK’yı besleyerek Türkiye’de sıkıntı yaratıyor. Akılsızlık ediyor. Kuzey Suriye de kendi küçük devletini kurabilir. Türkiye’ye niye bulaşıyor? Bulaşmasının nedeni Kandil, ’bu arada güneydoğuyu da işin içine katabilir miyiz’ hesabıiçindeler.

Güney doğunun ülkeden kopuşu, ne Irak Kürdistanı gibi olacak nede PYD ülkesi gibi. İkiside bir nevi ikram, çünkü Irak ve Suriye batı için laf dinlemez diktatörlüklerdi, müdahale ettiler. Türkiye laf dinlemez bir demokrasi, arada fark var.Güneydoğu bir gün ayrılırsa rıza esaslı olacak, yani demokratik.

Türkiye PYD siyasetini revize etmeli.

Suriye’den ne koparırsan kopar, bize bulaşma diyebilir. Eninde sonunda olacağı da budur. O zaman uzatmaya ne gerek var? PKK’nın ipleri Amerika’nın ellerinde gibi gözüküyor, ‘EeeyAmerika’ nidaları yerine Amerika’yla bunu konuşsun.

PYD ülkesi kurulursa eğer, Barzani ile nasıl bir muhabbetimiz varsa bu gün, onlarla da aynı olacak. Çünkü başka hiçbir çareleri yok. Barzani’nin petrolü vardı hiç olmasa, bunlarda o da yok. Üstelik bu talep onlardan gelecek, hiç kuşkunuz olmasın.

İran Kürtlerinin sıkıntısı ne kadar sürer tanrı bilirde,biz bizimkilere bakalım.

Bizimkiler ve Irak Kürtleri silahlı mücadele ettiler uzunca bir süre ama Irak Kürdistan’ının kurulması Amerika’nın müdahalesini beklemek zorunda kaldı, bu net. PYD ise Baas tarihi boyunca kendilerine kimlik vermeyen Esed’in desteği, sonra Amerika’nın, nihayet Rusya’nın desteğiyle ayaklandı. Demokrasi düşüncesinden çok milliyetçi bir fırsatçılık yol gösteriyor onlara. İtiraz edilecek bir durum değil tabi.

Bizimkiler ise diğer üçüne hiç benzemeyen ‘yarı özgür-yarı Avrupa’ bir ülkede, haklarının en azından bir bölümü teslim edilmiş olarak yaşıyorlar. Onun içindir ki 33 yıldır süren silahlı başkaldırı pek sonuç vermiyor.

Türkiye’yi işgal edecek herhangi bir babayiğit yok dünyada bu gün şöyle Irak benzeri, ya da Suriyegibi parçalanmaya gebe bir düzen sürmüyor burada. 20 milyon Kürt nüfusa rağmen silahın pek bir işe yaramayışı herhalde bu yüzden. Kürtler %13 le siyasete, yani sivil pazarlığa oy verdiler, onlar silaha sarılınca destek azaldı. Bu gün barajı geçebilirler mi? Şüpheli.

E, onlar da biliyor Tahran’ı-Şam’ı ya da Erbil’i.

Başka durumlar bekleyebilir, 90 yıldır bekliyor zaten ama Kürt meselesinin tüm demokratik kanalları derhal açılmalı ve bir ihtimal referandum sonucuna razı olmalı iki tarafta ve özellikle Türk halkı.

Kötü bir sonuç çıkmaz, ben size söyleyim.

Çünkü İstanbul, aynı zamanda Kürtlerin şehridir.

Ne Kobani’ye benzer, nede Erbil’e.

CARI.