Kürtler bizden ayrılıp daha özgür ve daha zengin bir hayat yaşayabileceklerinden eminse eğer ne diyebiliriz, ayrılsınlar. Sayın Davutoğlu kusura bakmasın, başka ittifaklar arasın.

İstanbul şehrindeki haklarından vazgeçiyorlar anlamına gelecek bu.

Diyarbakır senin olacakta ne olacak?

Maykop bizim gibi görünüyor da, ne oluyor?

Neyse.

Dövecekse bizimki dövsün diyebiliyorsanız haklısınız ne diyelim. Ama razı değilseniz olacaklara bir bakalım.

Üç Kürt’ten ikisi Ak Parti’ye oy veriyorsa eğer, Kandil Cumhuriyeti beş milyonluk bir ülke olacak bir defa. On milyon batıya kaçacak mecburen. (buna da hiçbir itirazım yok)

Rojava canını kurtarırsa eğer, onunla birleşebilir belki. Kobani ve Suriye göçmenlerini de sırtına almış bir Kandil Cumhuriyeti karşımıza çıkar. Nüfus başına milli geliri iki bin dolarla sınırlı bir zenginlik, Işid tarafından beli ve onuru kırılmış bir moral. Kürtler gerçekten özgür olur mu orada? Karayılan olabilir belki.

Haraç toplamaya yatkın bir örgüt, kayıt kuyut öğrenip hangi zamanda makul bir vergi sistemine geçer? Muş ovası çiftçileri elektrik paralarını ödemezse eğer, Mehmet Şimşek’in yumuşak çözümlerine razımı olacaklar, yoksa kurşuna mı dizilecek Kürt (kulaklar) uluorta, eski Ukrayna’da olduğu gibi?

Çeçenya’nın Kadirov’unu düşününce şimdi!!!

Belki de bizim hiç bilmediğimiz bir yolla, bir zenginlik ve özgürlük yaratmayı becerebilir KCK. Ve on milyon kürdün batıya kaçışını önleyebilir. Yeni – geç kalmış bir Kürt medeniyetinin başlangıç noktasını oluşturabilirler belki. Ne diyebiliriz?

Ama olmazda ve yine Türkiye’ye mecbur kalırlarsa eğer, sıkıntı olur diye düşünüyorum ben. Kürtler, bulabilecekleri en sivil muhataba razı olmayacaklarsa eğer, güvendikleri başka dağlar var demektir ki, tanrı her mağdura nasip etsin.

Bütün kusurlarını bir tarafa bırakayım ben kendi adıma, yeni ve güzel bir hayat kurabileceklerse eğer, tanrı yardımcıları olsun.

Ayrılsınlar.

Belki gönüllü birliği kurarız daha sonra, becerebilirsek eğer.

Beceremiyorsak ta, çok sıkıntı olacağını sanmıyorum ben. Türkiye yaptığı ihracatın (tabi üretiminde) aslı esasını batıdan yapıyor. Kimine göre Güneydoğu Türkiye’nin sırtında bir yük.

En-Kuzey Kürdistan bütün sorumluluğu üstüne alıp, ben artık size yük olmayacağım, halkımı da size dövdürmeyeceğim, üstelik ben geçindireceğim diyorsa eğer, kendileri bilir ve bence iyi olur. ‘İnadına birlik’çilerden değilim ben.

Madem mutluluk çıkmıyor, bu da tartışılsın bence.

CARI.