90′ lı yılların başıydı ve birçok Kafkasya sürgünü ailede olduğu gibi bizim ailede de önce Abhazya savaşı ardından Çeçenistan savaşı gündemin başını çekiyordu. Oldukça küçük olan yaşıma rağmen kulağıma çalınan isimlerden biriydi Medet Önlü.

Lise yıllarımda Çeçenistan ve Kafkasya ile ilgili okumalarım ailemin bu konudaki hassasiyetiyle birlikte artmıştı. Tarihi bilgileri okuyacak kaynaklar ararken günceli de takip etmeye büyük çaba harcıyordum. O dönemde birçok gençte olduğu gibi özellikle Çeçenistan’da yaşananlar beni de cahilâne ve radikal düşüncelere itiyordu. Bu konuda psikolojik olarak zor günler geçirdiğimi hatırlıyorum.

Çeçenistan’da halkın iradesine dayalı bağımsızlık şiari, Dudayev ile yükselmiş ve ağır kayıplara rağmen bir türlü bastırılamamıştı. Bağımsızlık konusunda tavizsiz ancak bir o kadarda anlaşılır bir siyasî cizgi yürüten liderlerin teker teker ortadan kaldırılmasıyla birlikte, savaş yorgunu bir ülkede siyasî silahlı direnişin değil radikalizmin hüküm sürdüğü bir dönemi yaşar olduk. Savaş ortamında yetişmiş nesillerin siyasî bir birikim sahibi olmaları ne kadar beklenebilirse, yeni kadrolardan da siyaset o kadar beklenebilirdi. Bunu çok iyi bilen Rusya, radikalizasyonun sonuçlarını kendi çıkarları ölçüsünde manipüle etmekte gecikmedi. Yapılan siyasî hatalara gerçekleştirilen silahlı eylemlerin sivillere yönelmesi de eklenince iş iyice içinden çıkılmaz bir hal aldı diyebiliriz.

Yıllarca süren bağımsızlık mücadelelerinin nerdeyse tamamında görülen bölünmeler, parçalanmalar Çeçenistan’da da yaşandı. Böyle bir konjenktürde Kadirov gibi bir figürü bulmak ve sınırsız imkanlar sunmak ise Rusya için yeni bir perdeyi araladı. Yeni dönemde, savaş yorgunu bir ülke de Rusya adına sukuneti sağlamak, kötünün kötüsüne halkı “razı” etmekle mümkün oldu. Gerek Çeçen-İçkerya sınırları içerisinde gerekse yurt dışında Rusya tarafından gerçekleştirilen operasyonların bir numaralı piyonu hazırdı: Ramzan Kadirov.

Böylece gerçekleştirilen operasyonların bir Çeçenizasyon sürecine hizmet etmesi de sağlanarak Rusya kendisini aklamış olacaktı. Büyük ölçüde de gerçekleştirildi bu manipülasyon. Diaspora kurumlarının bile bu sürece alet olduğunu gözler olmuştuk.

Çeçenizasyon sürecinin karşısında dimdik duran, oyunları bozan, deşifre eden, söyleyeceğini hiç kimseden sakınmayan, her fırsatta Çeçenler terörist değil diye gerçeği haykıran dik duruşlu bir adamdı Medet Önlü… Eskişehir’de, herkesin Çeçen- İçkerya’yı unuttuğu bir dönemde, Kafkasya’lı bir grup genç kendisiyle irtibata geçmiş ve İçkerya için yapabileceğimiz ne var, diye sormuştuk. Telefonun ucundaki ses heyecanını ve sevincini saklamayarak heyecanla anlatmaya başlamıştı.

Neler mi yaptık? Diaspora olarak yapmamız gerekenlerin belki milyonda birini yapamadık….

Daha sonraki yıllarda Kafkasya Forumu içerisinde birlikte çalıştığımız yeğeni Abrek Önlü üzerinden defalarca fikrini aldık. Çeçenistan’da olanlar ya da mültecilerin sorunları için ne zaman kapısını çalsak fikirlerini, düşüncelerini paylaşmaktan hiç çekinmedi. Kendi fikrini söyleyip yapacağımız hiçbir şeye müdahale etmemesi belki de diaspora insanında en az bulunan özellikti.

Geçen sene tamda bu zamanlarda, Soçi Olimpiyatlarını 2006 yılında protesto etmeye başladığımızdan beri yaşadığımız en zor günleri geçiriyorduk. Evet bireysel olarak tehdit edilişimizin mesajı belliydi. Başta örgütlü olduğumuz yapı olmak üzere her diaspora bireyine verilen mesaj net bir şekilde “Diaspora sus , sesini çıkarma” idi. Böyle bir dönemde belki de en samimi geçmiş olsun mesajını yine kendisinden işitmiştik. Telefonun ucunda “Geçmiş olsun, Allah yardımcınız olsun.” diyen tok ses, dik duruşlu, cesur insan Medet Önlü’ye aitti.

En son Kafkasya Forumu olarak IKKD Genç ile birlikte gerçekleştirdiğimiz 23 Şubat Çeçen-İnguş Sürgünü anma programında 3 konuşmacımızdan biriydi Medet Önlü. Moderasyonunu yaptığım gecede 20 dakikalık konuşmasını 40 dakikaya uzatmasına rağmen, kitabın ortasından ve hiç kimseden korkmadan konuşan irade timsali Medet Önlü’nin sözünü kesmeye cesaret edemediğimi hatırlıyorum.

O geceki konuşmasında hiç kağıda bakmadan hem tarihi süreci hemde güncel sorunları anlatırken korkusuz bir sözlü direniş örneği sergiliyordu. Salondaki katılımcılara gerçeği anlatırken, konuştuklarından anında haberi olan mahfillere ise, her şeye rağmen “sizden korkmuyorum” diyordu sanki…

Çeçenistan’da bağımsızlık rüzgarı esmeye başladığı yıllarda ortada olan birçok Kafkasya’lı ortadan çekilmiş, hatta birçok bağımsızlık taraftarı Çeçen diaspora temsilcisi Kadirov’un kayığına binmiş, binalarla süslenen Kadirov’un çiftliği Çeçenistan’a ekonomik ve siyasî PR turları düzenlerken, O, hiç eğilmeyen dik duruşuyla genç bireylere Kafkasyalı duruşunun örneği oldu. Görüşünü beğenmediğinizde bile saygı duyacağınız bir dik duruştu her zaman sergilediği. Belki de 20 yıl önce Dudayev ile başlayan söylemi hiç evirmeden dimdik taşıyan dünyadaki tek Çeçen siyasetçiydi.

Konferans sonunda kulağıma eğilip o tok ama endişeli ses tonuyla “Dikkat edin.” demesi ise çok şey anlatıyordu. Bugün bunu çok daha net anlayabiliyoruz.

Evet, o dik duruşlu, dürüst adam artık yok. Diaspora tarafından yalnız bırakılmış bir mücadelenin yılmaz savunucusu Çeçen-İçkerya Fahri Konsolosu Medet Önlü inşallah arzu ettiği şekilde şehit oldu.

Birçok eski dava arkadaşı ise suikast hakkında komplo teorileri üzerine kafa yorarken sorumluları gözden kaçırdıklarının farkında bile değiller.

Suçlu Kim?

Cinayet ilk değil böyle giderse son da olmayacak… Nedeni çok açık, Türkiye Cumhuriyeti olayın üstünü kapatacak gibi duruyor da ondan. Biz bu oyunu gördük. Çeçen sığınmacılar sokak ortasında katledildiklerinde de birçok isim ve kafa karıştırıcı fotoğraf servis edilmişti medyaya. Emniyet güçleri tarafından medyaya “sızdırılan” bilgiler hedef saptırmak, kafa karıştırmak için gerçekleştirilen psikolojik bir harekatın parçalarından başka bir şey değildi. (Hiç kimsenin mi dikkatini çekmiyor – Senaryo aynı)

Sonuç, katiller ortada yok. Herkesin bildiği katil ve piyonları ise her an tehditlerine devam ediyor. Korkarım böyle giderse çiftlikleri gibi gezebildikleri Türkiye’de yeni cinayetlerde işleyecekler. Daha önce gerçekleştirilen 6 sığınmacı cinayetini aydınlatmayan Türkiye Cumhuriyeti Hükümeti en az katiller kadar sorumludur bu suikastten. Kendisine sığınan savunmasız insanların katillerini bulup, arkasındaki gücü deşifre edip, hesabını sormayan Türkiye Cumhuriyeti Hükümeti Medet Önlü’nün katillerine resmen ve alenen adres göstermiştir.

Medet Önlü’nün hayatına malolan suikastin hedefi yine tanıdık. Kafkasya hakkında diasporada akıllı cümle kuran, siyaset yapan, Rusya’nın tarihte gerçekleştirdiği soykırımları gündeme getiren, her gün işlediği insan hakları ihlallerini haykıran diaspora bireyine verilen mesaj tek kelimeyle “SUS.”

Cinayetin 21 Mayıs günü gerçekleştirileceği ancak mecburen bir gün sonraya ertelendiği bilgisi ise bir taş ile hedeflenen iki kuşu işaret ediyor. Medet Önlü ile birlikte Çeçen – İçkerya Cumhuriyeti bayrağını taşıyan son kişide yok edilecek ve Çeçen diasporası Kadirov’un (aslında Rusya’nın) arka bahçesine çevrilecek, Soçi Olimpiyatları gündeme geldiği andan beri kimseye sırtını dayamadan , bütün karalama ve manipülasyon girişimlerine rağmen özgün seyrinde, halkından başka bir güce güvenmeden güçlenerek devam eden Soçi Muhalefetine ve Çerkes diasporasına yine aynı mesaj verilecektir. “SUS.”

Susanlardan olmak, tarih boyunca işlenen katliamlara sessiz kalmak yeni suikastlere yol vermektir. Yapılacak olan ise Medet Önlü Suikastinin peşini bırakmamak ve hükümetten bunun hesabını sonuna kadar sormaktır. Hükümet yetkililerinden ya da Cumhurbaşkanı’ndan gelen ağlak açıklamalara razı olmak ise tam anlamıyla ağza çalınan balı yalamaktan başka bir şey değildir. Hükümet üzerinde oluşturulması gereken sivil ve demokratik baskının yanında Rusya’nın kanlı tarihini, Kafkasya’daki insan hakları ihlallerini ve Soçi Muhalefetini dünyanın gündemine getirmek ise Medet Önlü’den diasporaya miras kalan dik duruşun gereğidir.

Karar diasporanın…

Susmayanlar ve asla susmayacak olanlar “SES VERSİN”…