Savaştan önce Suriye’de Şam’a en yakın Cerkes Köyü olan Mer-c Sultan Köyünde diğer çerkeslerle birlikte yaşıyorduk.Olaylar başladığından beri endişe içerisindeydik. Köyümüzde silahlı çatışma olmamıştı ama yinede herkes tedirgindi.

Bir gece bir anda Esad’a bağlı ordu birlikleri Mer-c Sultan’a  geldiler. Her yere tanklarını yerleştirdiler, hiç birimiz ne olduğunu anlamadık.

Kardeşim bir akşam evden çıktı ve iki gün buyunca kendisinden haber alamadık. O kaybolduktan iki gün sonra “Şebbiha” milisleri köyü terk ettiler. Bizde kardeşimi aramak  için evden çıktık ve aramaya başladık. Köyün içinde bir binadan gelen ağır koku sebebiyle köylülerimiz binaya girmiş ve öldürüldükten sonra yakılan bir cesetle karşılaşmışlar. Köylülerimiz kardeşim olabileceğini düşünerek beni çağırdılar. Gördüğüm manzara korkunçtu. Kardeşim öldürüldükten sonra yakılmıştı.

Samir Selim 40 yaşındaydı halen bekardı ve benim mühendislik şirketimde çalışıyordu.Ayni zamanda Hafızdı ve köyümüzde imamlık yapıyordu. Onun hic bir suçu yoktu.Buna rağmen kardeşimi öldürdüler ve naaşınıda yakarak tanınmaz hale getirdiler.

Bu olaydan sonra artık Suriye’de kalamayacağımızı anladık..Her an bizlerinde başına kardeşimin yaşadığına benzer şeyler gelebilirdi.Kafkasya’ya gitmeyi olaylar bu hale gelmeden 6 ay once denemiştik.Kafkasya’dan davetiye almış olmamıza rağmen gitmek için başvuran Çerkes sayısı çok olduğu için Suriye’deki Rusya Konsolosluğu vize vermeyi durdurmuştu.. Vize istemeyen tek ülke Türkiye idi.

Eşim, ben  oğullarım Azamet ve Azer  Şamdan çıkmak için yaptığımız bir kaç denemede başarısız olduk. Kontrol noktalarından geçmemize izin verilmiyordu. Iki hafta sonra  Şam’dan çıkabildik. Once Lübnan’a oradanda Hava yoluyla Çerkes bir arkadaşımın yakını olan Türkiye’li bir çerkes ailenin yanına geldik. Ilk iki gün otelde kaldıktan sonra bize simdi yasadığımız evi tuttular yaklaşık 3 haftadır burada yaşıyoruz.