Rasim Baytugan kendisi Manyas – Mürüvetler Köyündendi. İstanbul’da Santral Mensucat’ ta usta olarak çalıştı. Emekli olduktan sonra Gönen’e yerleşti.

Ortak akrabalarımız nedeni ile yaşlı ve saygın bir Çerkes olarak bildiğim Rasim amcayı sık sık ziyaret ederdim. Bana köyünün sürgüne gönderilmesiyle ilgili bazı hatıralarını anlatmıştı. Zaman zamanda Mürüvetlerli Şevket’ten de bahsederdi.

Sürgün ile ilgili anlattıklarından hatırladığım kadarını aktarmaya çalışayım.

”Sürgün nedeni ile her şeyimizi satıp savdık” derdi. Yok pahasına elden çıkarttıkları çok şey olmuş, çok sıkıntılar çekmişler.

Sürgün konusu gündeme gelince köyün ileri gelenleri bir araya gelip toplanmış. Aralarında para toplamışlar ve Rasim amcanın babasını birkaç arkadaşını İstanbul’a akrabaları olan Ali Sait Baytugan Paşa’ ya göndermişler. Paşa’ ya meseleyi ve mağduriyetlerini anlatmışlar. “Siz köye gidin. Ben Ankara’ ya gideceğim ve bu konuyla ilgileneceğim” diyerek bunları geri göndermiş Paşa.

Ancak bu görüşme de sürgüne gitmelerini engellememiş ve sürgüne gitmişler. Nereye gittikleri ve orada yaşadıklarıyla ilgili pek Bir şey hatırlamıyorum açıkcası.

Ama döndüklerinde hanay evlerine Pomakların yerleştitirilmiş olduğunu söylemişti. Kendi evleri yerine samanlıklarında kalmak zorunda kalmışlar uzun süre. Daha sonra herşeyi, malı mülkü tekrar edinmek hayatı yeniden inşaa etmek zorunda kalmışlar.